هوشیاری، آگاهی از خود و محیط و پاسخدهی به تحریکات خارجی و نیازهای درونی است . همچنین هوشیاری وضعیتی پویا و متغیر بوده و دارای سطوحی است که واقعاُ مجزا از هم نبوده و بصورت طیفی است که در یک سر آن هوشیاری کامل و در سر دیگر آن کما قرار دارد(1)؛ کما وضعیت عدم هوشیاری و عدم پاسخدهی به تحریکات است(2) در واقع کما یک وضعیت عدم هوشیاری عمیق است که در آن بیمار بیدار نیست، چشمهایش بسته است، سیکل های خواب و بیداری در الکتروانسفالوگرافی بیمار وجود نداشته و گواهی بر رفتار یا ارتباط هدفمند در بیمار وجود ندارد (3) و بواسطه آسیب های موضعی یا منتشر مختلفی که باعث قطع ارتباط سیستم فعال کننده مشبک از ساقه مغز و اختلال بیداری (اروسال) می شوند ، عارض می گردد(1). هرچند سالهاست که بشر به نقش مهم و حیاتی مغز در بدن پی برده است و همواره تلاش نموده تا این ارگان حساس و پیچیده را از آسیب و صدمه محفوظ نگه دارد(1) اما علی رغم همه این تلاشها ، آسیب های مغزی اعم از صدمات تروماتیک مغزی(TBI) [1] و صدمات غیر تروماتیک مغزی ( NTBI)[2] با این هدف تداخل نموده اند (4) و از علل اصلی کما و سایر اختلالات هوشیاری محسوب می شوند، بطوریکه ضربه های مغزی و نخاعی مهمترین علت مرگ و میر و بستری در بیمارستان در بین حوادث و سوانح بوده (5) که در این بین تروماهای سر با میزان100000/300-152، منبع اولیه مرگ و معلولیت می باشند(6). همچنین سالانه حدود صد میلیون نفر دچار ضربه مغزی می شوند و بیش از هشتصد هزار نفر دچار ناتوانی های دائمی ناشی از آن می شوند، بطوریکه در انگلستان بطور متوسط 9 مورد در 100 هزار نفر جمعیت بر اثر ضربه های مغزی می میرند که اکثرا در گروه سنی 24-15 سال بوده و در یک نسبت کلی تر ، هر 6 دقیقه یک نفر در بیمارستان های این کشور به این علت پذیرفته می شوند(7). در ایالات متحده نیز ، سالانه حدود 10 میلیون آسیب به سر رخ می دهد و حدود 20 % از این آسیب ها بقدری شدید هستند که باعث صدمه مغزی می گردند. هر ساله در امریکا حدود 5/1 میلیون نفر دچار ترومای مغزی می شوند که ازین میان 50 هزار نفر فوت می کنند و 80 هزار نفر دچار معلولیت های دراز مدت می شوند (5). در ایران نیز آمار میزان مرگ بالاست بطوری که در حال حاضر دومین علت مرگ در ایران را آسیب دیدگی های سر به خود اختصاص داده است که طبق گزارش وزارت بهداشت 25000 نفر در سال 1388 به علت حوادث ترافیکی فوت شده اند(8).

 پیرامون اجرای برنامه تحریک حسی اختلاف نظر وجود دارد اما برخی پژوهش ها از مفهوم تحریک سازمان یافته و منظم بیمار حمایت کرده اند و علیرغم اینکه تحریک حسی و تنظیم حسی درمانهای ثابت نشده ای در کاهش طول مدت کما یا بهبود برایند عملکرد بیماران مبتلا به اختلالات سطح هوشیاری هستند اما همچنان وسیعترین درمان توانبخشی تحت مطالعه برای این بیماران می باشند(3).

از مطالعات مختلف انجام شده در زمینه تحریک کمایی نتایج گوناگونی حاصل شده است بطوریکه یافته های حاصل از مطالعه فرانسیس کولومباردی و همکارانش در مرور سیستماتیک به این نتیجه دست یافتند که هیچ کدام از مطالعات نتایج مفید و پایای معتبری از پیامد بالینی برنامه تحریک حسی در ارتباط با سطح هوشیاری بیماران کمایی بیان نکردند(2, 21). همچنین یافته های پژوهش شادفر و همکاران نشان داد که تحریکات حسی در افزایش سطح هوشیاری افراد بالای 16 سال تاثیری ندارد (7)، از طرفی در مطالعه او و سئو  نتایج نشان داد که تحریک شنوایی سبب افزایش سطح هوشیاری بیماران کمایی می شود(22).

  از آنجایی که محرومیت حسی می تواند منجر به گیجی ، کاهش سطح هوشیاری ( عدم تشخیص موقعیت زمانی و مکانی) شود که این امر خود می تواند منجر به بستری طولانی مدت در بیمارستان ، عفونت اکتسابی بیمارستانی و عوارض ناشی از بستری از قبیل پنومونی، زخم فشاری و …، تحمیل هزینه های بیشتر ناشی از بستری طولانی و تاخیر در درمان شود(1) و با توجه به نتایج متفاوت در این زمینه و تاثیر تحریک شنوایی با صدای آشنا بر سطح هوشیاری و وضعیت همودینامیک بیماران کمایی و همچنین نقش و توان پرستاران در اجرای این روشها ، هنوز نیاز به تحقیقات بیشتر در خصوص شرایط و چگونگی انجام مداخله، تعداد روزها، تعداد جلسات انجام مداخله در یک روز و مدت زمان هرجلسه ضروری به نظر می رسد لذا بنابر مطالبی که ذکر آن رفت برای پیشگیری از محرومیت حسی و عوارض متعاقب ان مطالعه حاضر با هدف ” تعیین تاثیر تحریکات شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا بر سطح هوشیاری و وضعیت همودینامیک بیماران کمایی بستری در بخش مراقبت های ویژه مرکز آموزشی درمانی پورسینای رشت در سال 93 ” صورت گرفت.

2-1 اهداف پژوه

هدف كلی پژوهش :

تعیین تاثیر تحریک شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا بر سطح هوشیاری و وضعیت همودینامیک بیماران کمایی بستری در بخش مراقبت های ویژه مرکز آموزشی درمانی پورسینای رشت در سال 93

 اهداف ویژه‌ی پژوهش :

1. تعیین روند تغییرات سطح هوشیاری بیماران کمایی  طی سه روز  در گروه مداخله (تحریک شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا)
2. تعیین روند تغییرات سطح هوشیاری بیماران کمایی طی سه روز در گروه شاهد
3. مقایسه روند تغییرات سطح هوشیاری طی سه روز در دو گروه مداخله و شاهد
4. تعیین روند تغییرات شاخص های همودینامیک بیماران کمایی طی سه روز در گروه مداخله (تحریک شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا)

5. خرید اینترنتی فایل متن کامل :

    

    

6.  

7. تعیین روند تغییرات شاخص های  همودینامیک بیماران کمایی طی سه روز در گروه شاهد
8. مقایسه روند تغییرات شاخص های همودینامیک بیماران کمایی طی سه روز در گروه مداخله و شاهد
9.   تعیین ارتباط تحریک شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا با تغییرات سطح هوشیاری ، با کنترل متغیر های فردی مرتبط با بیمار در گروه مداخله
10. تعیین ارتباط تحریک شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا با تغییرات شاخص های همودینامیک ، با کنترل متغیر های فردی مرتبط با بیمار در گروه مداخله

3-1 فرضیات و سوالات پژوهش (باتوجه به اهداف طرح) :

فرضیه اول :  تحریک شنوایی با صدای آشنا بر سطح هوشیاری بیماران کمایی، تاثیری ندارد.

فرضیه دوم  :  تحریک شنوایی با صدای آشنا بر وضعیت همودینامیک بیماران کمایی، تاثیری ندارد.

سوالات پژوهش :

1. روند تغییرات سطح هوشیاری بیماران کمایی طی سه روز  در گروه مداخله (تحریک شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا) چگونه است؟
2. روند تغییرات سطح هوشیاری بیماران کمایی طی سه روز  در گروه شاهد چگونه است؟
3. روند تغییرات وضعیت همودینامیک بیماران کمایی طی سه روز در گروه مداخله (تحریک شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا) چگونه است؟
4. روند تغییرات وضعیت همودینامیک بیماران کمایی طی سه روز در گروه شاهد چگونه است؟
5. ارتباط تحریک شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا با تغییرات سطح هوشیاری ، با کنترل متغیر های فردی مرتبط با بیمار در گروه مداخله چگونه است؟
6. ارتباط تحریک شنوایی سازمان یافته با صدای آشنا با تغییرات همودینامیک، با کنترل متغیر های فردی مرتبط با بیمار در گروه مداخله چگونه است؟

4-1 پیش­فرض­ها :

1. تحریکات حسی معنی­دار که به واسطه حواس از محیط دریافت می­شوند برای عملکرد سالم و تکامل حیاتی طبیعی فرد لازم می­باشند (23).
2. محیط­های بدون تحریک از جمله بخش­های مراقبت ویژه با محدودیت فعالیت­های فیزیکی و محدویت تماس اجتماعی با خانواده و دوستان، فرد را در معرض خطر محرومیت حسی قرار می­دهد (24).
3. مراقبت­های پرستاری در زمینه ادراکات حسی می ­تواند بهبودی بیماران آسیب مغزی را پیشرفت دهد(20).
4. تحریکات بیماران کمایی، کاربرد تحریکات حسی مختلف (شنوایی، بویایی، چشایی، لامسه و تعادل) می­باشد (2).
5. شروع تحریکات حسی در 72 ساعت اول پس از ضربه مغزی از اهمیت زیادی در نجات بیمار ، ارتقإ کیفیت زندگی و پیش آگهی طولانی مدت بیماری دارد(18).
6. اکثر بیمارانی که به دنبال صدمات مغزی در حالت کما قرار می­گیرند از قدرت شنوایی طبیعی برخوردارند (1, 14, 18).
7. از منظر پرستاری اختلال هوشیاری بیماران کمایی را در همه جوانب مراقبت وابسته می سازد که مراقبت­های پرستاری می ­تواند بهبودی بیماران آسیب مغزی را پیشرفت دهد (1, 4).
8. بروز محرومیت حسی می تواند موجب تاخیر در بهبودی و فرایند هوشیاری بیمار گردد و زمان بستری در بخش را افزایش دهد.(1)
9. در مددجویانی که در خطر محرومیت حسی هستند پرستاران می­توانند به روش­های مختلف تحریکات حسی را انجام دهند(24).

5-1 تعریف واژه ­ها :

هوشیاری[6] (تعریف نظری)

هوشیاری حالتی از بیداری و آگاهی عمومی از شخص و محیط بوده و شامل توانایی آگاه بودن نسبت به زمان ، مکان و شخص می باشد. بیداری وضعیتی است که در آن فرد به تمامی تحریکات محیطی پاسخ مناسب داده و عملکرد ذهنی و ادراکی وی طبیعی می­باشد. آگاهی از شخص به این معنی است که مددجو می ­تواند خودش را معرفی نماید. آگاهی از محیط یعنی مددجو موقعیت مکانی و علت حضور را در آنجا می­داند و فرد آگاه به زمان است و از تاریخ ماه و سال و وقایع اخیر مطلع می­باشد(25, 26).

کما (تعریف نظری)

کما یک وضعیت عدم­هوشیاری عمیق است که به واسطه صدمات تروماتیک یا بیماریهای غیرتروماتیک مغزی یا سایر بیماریهای موثر بر عملکرد مغزی عارض می­گردد. در وضعیت کما چشم­های بیمار بسته است، بیمار قادر به برقراری ارتباط نیست، حرکت هدفمند نداشته و قادر به پیروی از دستورات نیست، آگاهی نسبت به خود و محیط اطراف ندارد، وضعیت شناختی و تحریک­پذیری بیمار تغییر نموده و الکتروانسفالوگرافی فاقد سیکل­های خواب و بیداری است (27, 28).

سطوح هوشیاری (LOC[7]) (تعریف نظری)

هوشیاری دارای سطوحی است، ولی این سطوح واقعاً مجزا از هم نبوده بلکه طیفی را می­سازند با وضعیت­های رفتاری متغیر از هوشیاری تا کما. چهار نقطه در این طیف که غالباً برای توصیف وضعیت بالینی بیمار به کار برده می­شوند عبارتند از: هوشیاری کامل[8]، خواب­آلودگی[9]، بهت[10] و کما[11]. هوشیاری کامل وضعیتی کاملاً طبیعی است . در خواب­آلودگی، بدون وجود محرك خارجی فرد قادر به حفظ وضعیت بیداری نیست. بهت وضعیت عدم پاسخ­دهی است که در ان فرد تنها با محرکات شدید و تکراری تحریک می­ شود. کما خود به سه بخش طبقه بندی می شود که شامل کمای خفیف ، کما (کمای متوسط)و کمای عمیق می باشد. در کمای خفیف بیمار بیدار نمی شود ، حرکت خودبخودی ندارد ، محرک دردناک را به شکل هدفمند دور می کند. معمولاً رفلکس های ساقه مغزی مثل گگ ، قرنیه و مردمک دست نخورده باقی می مانند . همچنین در کما (کمای متوسط) بیمار بیدار نمی شود ، محرک دردناک را به شکل غیر هدفمند دور می کند، رفلکس های ساقه مغز ممکن است دست نخورده باشند یا نباشند ، دکورتیکه یا دسربره ممکن است وجود داشته باشد . در کمای عمیق بیمار بیدار نمی باشد ، به محرک دردناک پاسخ نمی دهد. رفلکس های ساقه مغز از بین رفته اند ، دسربره یا بدون عکس العمل می باشد. اما هوشیاری مستقیماً قابل اندازه ­گیری نیست و با نشانه­ های رفتاری در پاسخ به محرک­ها ارزیابی می­گردد . مقیاس کمای گلاسکو (GCS[12]) جهت استاندارد نمودن ارزیابی مشاهده­ای و دقیق سطح هوشیاری ایجاد شده و دارای سه زیرمقیاس[13] می­باشد، بهترین پاسخ چشم­ها، بهترین پاسخ کلامی و بهترین پاسخ حرکتی (29).

                                                                   صفحه

فصل اول: منابع آب طبیعی                                                     115-8

بارش، توزیع آب باران

اراضی دیم در‌‌ایالت­های مختلف، مناطق بارندگی، مناطق زراعی خشک ….

خشکسالی، طبیعت خاک در نواحی کشت دیم و مدیریت گیاه، شرایط آب و هوایی نامساعد …

مدیریت و حفظ خاک و آب باران …

مدیریت باران و رواناب و مدیریت گیاه …

آبیاری تکمیلی در کشاورزی مناطق خشک …

مدیریت فرسایشی آب در مزرعه و کنترل آن

حوزه آبریز و مدیریت آن:

جمع­آوری آب سطحی و بازیافت مجدد آن

جمع­آوری آب در نواحی ساحلی … … …

کاربرد توأم آب … … ….

بهسازی منابع آب

منابع آب سطحی، فرایند عمل آبیاری، پتانسل آبیاری از نظر ایالتی، منابع آب برای آبیاری جزئی

منابع آب زیرزمینی و پتانسیل آبیاری با آن:

چاه دهانه گشاد و چاه لوله­ای ، طراحی چاه، تکنولوژی­های لازم برای آزمایش چاه، تغذیه آب­های زیرزمینی، کیفیت آب زیرزمینی، استخراج آب­‌های زیرزمینی در هندوستان …

فاکتور­های خاک- آب- گیاه- محیط، هوادهی خاک، دما و رطوبت، ظرفیت آب قابل دسترس، حرکت آب در خاک­ها، ظرفیت نگهداری آب، مکش آب در خاک­ها، مناسب بودن خاک­‌ها برای آبیاری، ارتباط خاک­‌ها با رشد گیاه؛

نفوذ و نشت آب در خاک ….

فرایند فیزیولوژیکی و بیلان آب- مکانیسم روزنه­ای؛ دیواره سلولی و رشد گیاه؛

 راندمان فتوسنتز، تعرق و تبخیر-تعرق

سیستم ریشه در خاک خشک و گیاهان اراضی خشک

جذب آب و انتقال آب …

مشکلات وجود نمک در محلول خاک- توزیع خاک‌­های شور و قلیا در هندوستان.

الگوی توزیع نمک؛ خاک­‌های شور- قلیا؛ واریته­‌ها و گیاهان مقاوم در برابر شوری، اصلاح شوری

فصل دوم: بهره ­برداری آب برای تولیدات گیاهی                                             143-116

انتخاب مزرعه آبیاری، آماده سازی زمین، توزیع آب آبیاری …

خرید اینترنتی فایل متن کامل :

مدیریت آب آبیاری

راندمان کاربرد آب ؛ دوره­‌های حساس رشد گیاهان؛

نیاز آبی گیاهان مختلف؛ کیفیت آب آبیاری؛

برنامه آبیاری ….

اندازه گیری آب …

روش­‌های بهره ­برداری از آب- روش­‌های پیشرفته­‌ی بهره ­برداری از آب (آبیاری بارانی و قطره­‌‌ای)؛ اتوماسیون در آبیاری

فصل سوم: آبیاری بارانی                                                                          194-143

اصول سیستم آبیاری بارانی؛ فاکتور­های مرتبط با آبیاری بارانی؛ محاسن و معایب استفاده از آبپاش- راندمان آبیاری بارانی. توسعه آبیاری بارانی در هندوستان و ذخیره آب، کاربرد کود­ها؛ روش آبیاری بارانی. نوع سیستم …

هندوستان کشوری است با منابع وسیع آب دست نخورده که هر سال تجدید می­شوند. بهتر است منابع آب به طور مؤثر بهره ­برداری شوند به طوری که امکان آبیاری اراضی کشاورزی و تولید کافی فراهم شود. در ‌‌این کشور اراضی دیمی شامل 70٪ کل اراضی کشت شده را تشکیل می­دهد از‌‌ این­رو آب باران نقش حیاتی و منحصر به­فردی را در تولید محصولات کشاورزی ‌‌ایفا می­ کند. بر اساس الگوی بارش، سطح زمین در همه کره زمین به علاوه در هندوستان به صورت زیر رده­بندی شده است:

جدول 1-1- بارش سالانه در مناطق مختلف منبع: زون[6]، آی[7]، (1970)، آبیاری در جهان

بر اساس داده ­های بالا، ‌مشخص می­ شود که 55٪ سطح کره زمین و 31٪ سطح هندوستان شامل نواحی خشک و نیمه خشک، بارندگی کمتر از حداقل نیاز برای تولید محصولات کشاورزی دارد. در هندوستان، در حدود 69٪ اراضی، بارندگی سالانه‌‌­ای بیش از 76 سانتیمتر دریافت می­ کند در حالیکه 46٪ اراضی قابل کشت از ذخایر آب برخوردارند.

‌ای که بر کتاب ریچاردسون[1] نوشته، آورده است که «هستی با هستنده‌ها ادغام می‌شود، او هویدا می‌شود و به  واسطه‏ی همان واقعیتی که او را آشکار کرده بود، پنهان می‌شود.». این دیالکتیک آشکارگی و اختفا یکی از اصلی‌ترین درون‌مایه‌های تطور اندیشه هایدگر است. با این حال نوع مواجهه‏ی هایدگر با این دیالکتیک و در زبان آوردن رفتار هستی در نسبت با هستندگان و پدیدارهایی مثل زبان و تاریخ و تکنولوژی، در طول زندگی فکری او تغییرات مهمی داشته است. ماجرای مهم چرخش هایدگر را می‌توان در رابطه با رویایی او با تجربه‌های زبانی‌اش تحلیل کرد.

    هایدگرِ هستی و زمان بسیار قاعده‌مندتر از هایدگر متأخر به مسئله هستی و رفتار دیالکتیکی آشکارگی و اختفا می‌پردازد. او تلاش می‌کرد با ارائه توصیفی پدیدارشناسانه-هرمنوتیک از وجود انسانی راه را برای طرح پرسش از معنای هستی بگشاید. ساختار مفهومی و زبانی هستی و زمان از دو عنصر متضاد با هم ساخته شده که تجلی همان دیالکتیک بین آشکارگی و اختفای هستی است. این کتاب از طرفی واجد مجموعه‌های سرشار از اصطلاحات خاص هایدگری است که تلاش می‌کنند نظمی یگانه و مکانیکی به تحلیل هستی‌شناسانه دازاین بدهند. این نظم واژگانی هستی و زمان در ساختاری دو قطبی چارچوب‌بندی شده است که می‌توان تمامی تمایزات دو گانه آن را با کمک تمایز محوری هستی اصیل و نااصیل گروه‌بندی کرد. شمار این تمایزات در کتاب بسیار زیاد است و ما در بخش‌ بعدی که به تفصیل به بازی‌های زبانی هایدگر در هستی و زمان می‌پردازیم نمونه‌ای از این ساختار دوگانه را نشان خواهیم داد.

    مترجم فارسی هستی و زمان برای توصیف این ساختار زبانی از تعبیر جالبی بهره برده است: زبان هایدگر در این اثر از نمودی مکانیکی برخوردار است. ما در هستی و زمان گویی با یک جعبه لوگو مواجه می‌شویم که قطعات مختلف آن به مناسبت‌های گوناگون در اشکال متفاوتی به هم می‌چسبند تا مضامین و تعبیرهایی تازه بیافرینند و باز از هم جدا می‌شوند تا در اشکالی جدید از نو به هم بپیوندند. با نگاهی دقیق می‌توان همان ساخت بندبندی تعابیر و مفردات هایدگری را در ساخت کل اثر نیز مشاهده کرد. وی همچنین برای این کاربری زبانی خاص هایدگر در هستی و زمان به پاراگرافی از خود متن هایدگر استناد می‌جوید که در آن هایدگر خودش هم به نازیبایی و بی‌لطافتی سبک کلامی اعتراف کرده است: «درباره بی‌لطافتی و نازیبایی کلام در تحلیل‌های آتی تذکر این نکته لازم است که با نقل و روایت از هستنده خبردادن یک چیز است و هستنده را در هستی‌اش به چنگ آوردن یک چیز دیگر. برای انجام این وظیفه اخیر اغلب نه فقط واژگان بلکه قبل از هر چیز دستور زبان در دسترس نیست. اگر مجاز باشیم به تحقیق‌های کهن‌تر درباره معنای هستی اشاره کنیم که در سطحی قیاس‌ناپذیر و بی‌همتا قرار دارند آن‌گاه با مقایسه پاره‌های انتولوژیکی پارمندیس افلاطون یا فصل چهارم کتاب هفتم متافیزیک ارسطو با قطعه‌ای روایی از توکیدیدس خواهیم دید که صورت‌بندی‌هایی که فیلسوفان یونانی بر معاصرانشان تحمیل کرده‌اند تا چه اندازه ناشنیده و بی‌سابقه بوده است. و جایی که نیروها ماهیتا قلیل‌تر و به ویژه قلمرویی از هستی که باید بازگشوده شود از نظر اونتولوژیکی بسیار صعب‌تر از قلمرو عرضه شده به یونانیان است اطاله پردازش مفاهیم و ناسفتگی بیان نیز افزون‌تر خواهد بود» (همان، 51).

    مترجم هستی و زمان با هوشیاری و تیزبینی جالب توجهی و در تفسیر برداشت خود از خصلت مکانیکی زبان هایدگر در هستی و زمان به نکته مهمی اشاره می‌کند که نشان‌دهنده همین خصلت متضاد و دیالکتیکی هستی و زمان است: «نیازی به تصریح نیست که این اشاره کوتاه من به جلوه مکانیکی زبان هایدگر در این کتاب تنها به رویه زبان او محدود می‌شود و به هیچ‌وجه به رابطه آن با لایه‌های تو در تو و روی هم انباشته معناهایی که ژرفا را می‌جویند تعرضی نمی‌کند» (همان، 12). این تضاد بین

خرید اینترنتی فایل متن کامل :

 ساختار مفهومی و سبک زبانی مکانیکی و نظام‌مند و بسته‌ی کتاب هایدگر و تودرتویی معناهایی که بناست با این ساختار منضبط به چنگ آیند، نمونه‌ای از همان تضاد دیالکتیکی آشکارگی و اختفاست. هایدگر در هستی و زمان تلاش می‌کند تا با کارپردازی‌های زبانی منضبط و آفریدن محورهای هم‌نشینی پیچیده، هستنده را در هستی‌اش به چنگ آورد. اما تضاد و کشمکش بین آشکارگی و اختفا بیشتر از آن است که بتوان با چنین اصطلاح‌سازی‌های پیچیده‌ای بر آن غلبه کرد. در این معنا چرخش هایدگر را می‌توان به همین آزادسازی زبانی و قطع نظر از پرداختن به ساخت‌های منضبط و مکانیکی مربوط کرد. در واقع نیروی شدیداً گریزنده‌ی محتوای هستی‌شناسانه هستی و زمان نهایتاً به شکسته شدن ساختار زبانی و سبک پردازش مفهومی این کتاب منجر می‌شود. این فروپاشی زبانی را می‌توان به دریافت عمیق‌تر هایدگر از معنای هستی مرتبط ساخت. هستی در آثار پس از هستی و زمان خصلت منسجم خود را از دست می‌دهد و راهنمای نوعی آشفتگی شدید زبانی و مفهومی می‌شود: واژه هستی معنای معینی ندارد ولی ما همچنان آن را به معنای معینی می‌فهمیم. تعریف هستی به مثابه امری کاملا نامتعین و شدیداً متعین اثبات می‌شود. از دیدگاه منطق متعارف در اینجا با تناقض آشکاری مواجهیم. چیزی که با خود در تناقض است نمی‌تواند باشد (Heidegger, 2000b, p78).

    یک نکته مهم دیگر در تحول دلمشغولی هایدگر متأخر با زبان، توجه بیش از پیش او به زبان عامیانه و محلی است. او زبان محلی را خاستگاه رازآمیز هر زبان راستین می‌شمارد (Heidegger, 1983, p90). زبان عامیانه گاه بیش از فلسفه یا علم به قلمرو پیشاتعقلیِ نااندیشیده نزدیک می کند و این چنین، سرچشمه عمده‌ای برای اندیشه‌ای است که می‌کوشد تا خود را از بند متافیزیک غربی برهاند. این زبان غیر مدون سنت است که امر نااندیشیده را محافظت می‌کند و نگاه می‌دارد. او در همان سخنرانی پیشین، راز شعر هبل، نویسنده هموطن‌اش را، گنجاندن ویژگی‌های گویش آلمانی در زبان ادبی می‌داند. همچنین در سمینارهای هراکلیتوس و در جستجوی سرنخی از زبان محلی که به کار اندیشه بیاید، می‌گوید: «زبان بسیار بیشتر از ما پراندیشه و گشوده است.» (Heidegger, 1993, p127). این گرایش او به زبان و گویش محلی برای کشف سرنخ‌های اساسی در مسیر انکشاف حقیقت هستی، بی‌ارتباط به علاقه او به سبک زندگی روستایی و آرمانی‌ کردن آن نیست. اما همین توجه او به زبان محلی و گویش‌های عامیانه در چندسطحی‌شدنِ زبان نوشته‌های متأخر او و دشوار کردن تأویل کنارهم‌نشینی این سطوح در دل این متن‌ها، بی‌تأثیر نیست.

    پیشرویِ هایدگر به سوی اندیشه‌های پایانی‌‌اش و ابراز بی‌تفاوتی نسبت به سلطه تفكر تكنولوژیک و رها كردن متافیزیک به حال خودش و به انتظار نشستن برای شنیدن ندای هستی، زمینه را برای تنوع تجربه‌های زبانی و سبك‌های جدیدتر بیانی او فراهم كرد. هر چند كه او با سطحی دانستن نظریه‌های نقد ادبی از تجربه‌های هنر پسامدرنیستی و مدرنیستی بیزار است، با این حال آزمودن تجربه‌های جدید زبانی را كنار نمی‌گذارد. او همچون افلاطون برخی از مباحث خود را به صورت قالب گفتگو به رشته تحریر درآورده است؛ آثاری مثل گفت‌و‌گویی درباره‏ی زبان (Heidegger, 1971a, 1-54). یا گفت‌و‌گو در راه روستا (Heidegger, 1966, p58-90). همچنین كتاب بسیار مهم او ادای سهمی به فلسفه در قالب مجموعه یادداشت‌ها و گزین‌گویه‌ها نوشته شده است كه یادآور نوشته‌های پرشور نیچه است. اما از این موارد جالب‌تر می‌توان به نوشته‌هایی مثل «اشاره‌ها»، «اندیشه‌ها» یا «از تجربه اندیشه» اشاره كرد كه به تأكید خود هایدگر شعر نیستند، فلسفه منظوم هم نیستند بلكه به كلام آمدنِ ناتمام اندیشه‌ای هستند كه هنوز تحقق نیافته است؛ اندیشه‌ای كه می‌كوشد تا به خود هستی و نه به هستندگان خاص، بیاندیشد؛ اندیشه‌ای كه برخلاف شعر نمی‌خواهد و نمی‌تواند بر تصاویر حسی تكیه كند و باید به صورتی ایده‏آل بی‌تصویر باشد: «برخلاف كلام شعر، زبان اندیشه بی‌تصویر است».

    این ایده‌های نهایی هایدگر درباره زبان و تجربه‌های خاص بلاغی او ریشه در محتوای اندیشه‌ای دارد كه مهم‌ترین خصلت آن نسبت به تفكر قبلی هایدگر به حال خود رها كردن متافیزیک و دست شستن از تمایز هستی‌شناسانه است. وی در جایی اشاره می‌كند كه «از منظر ازآنِ‌خودسازی لازم است تفكر از تمایز هستی‌شناسانه آزاد شود.». تلاش‌های زبانی هایدگر كوشش‌هایی برای دستیابی به تفكری غیربازنمودی‌اند. تفكری كه حتی از تصویرهای خیالی شاعرانه می‌گریزد. طبیعی است كه چنین تلاشی در مرز زبان متافیزیكی می‌ایستد و همین امر دشواری بسیار زیادی برای منتقدان هایدگر ایجاد می‌كند. چنانكه برخی از مدافعان او با اشاره به همین خصلتِ در مرز زیستنِ آثار او، منكرِ امكان نقد هایدگرند. بسیاری از آثار هایدگر را نمی‌توان همچون نوشته‌هایی خواند كه در معنای آشكارِ ساختن الگویی مفهومی از یک موضوع، درباره‌ی آن موضوع‌اند. این نوشته‌ها برای رسیدن به وضعیتِ اندیشه-در-كنش در تلاش و تكاپواند. اندیشه-در-كنشی كه نقطه مقابل تفكر تحلیلی و مفهومی تاریخ فلسفه و متافیزیک است و به مرزهای توانایی زبان و واژه‌ها می‌رسد.

92

4-2- تولید مساله نمونه 93

4-3- تنظیم پارامترهای الگوریتم   94

4-4- معیار های عملکرد 95

4-4-1- شاخص زمان محاسباتی 95

4-4-2- روش های اندازه گیری عملکرد الگوریتم 95

4-5- جمع بندی 101

فصل 5- نتیجه گیری و پیشنهادات آتی 102

5-1- نتیجه گیری 103

5-2- پیشنهادات آتی 104

       فهرست منابع و مراجع 105

زمانبندی

زمان، همواره یک محدودیت مهم و اساسی بوده است. انسان ها سعی می كنند فعالیت هایشان را به گونه ای زمانبندی كنند كه بتوانند كارهایشان را در زمان دسترس انجام دهند. به طور كلی زمانبندی، عمل تعیین توالی یاترتیب فعالیت ها برای ارضای نیازمندی ها و نیل به اهداف مشخص با توجه به محدودیت های موجود است. به صورت دقیق تر زمانبندی را می توان تخصیص منابع در طول زمان برای اجرای مجموعه ای از وظایف تعریف كرد. این تعریف نسبتاً كلی، دو مفهوم مختلف را در پی دارد. اول این كه زمانبندی نوعی تصمیم گیری است كه در جریان آن برنامه زمانی را تعیین می كنند كه پیامدهای آن را می توان در تصمیم گیری های دیگر نیز استفاده كرد. از طرف دیگر، زمانبندی مبحثی نظری است كه مجموعه ای از اصول، مدل ها، روش ها و نتایج منطقی را در بر می گیرد.

1-1-1- اهمیت و ضرورت زمانبندی تولید

زمانبندی، مشخص می كند چه موقع زمان پردازش هر كار روی هر یک از ماشین هایی كه آن كار در فرایند تولید خود به آن نیاز دارند، آغاز می شود. به علاوه، این برنامه زمان پایان هر كار را روی هر ماشین تعیین می كند. بنابراین نتیجه فرایند زمانبندی، یک جدول زمانی برای كارها و ماشین هاست. زمان شروع اولین فرایند هر كار باید بزرگتر یا مساوی زمان ورود آن كار به كارگاه باشد. از طرف دیگر در صورتی كه برای محصولی، موعد تحویل در نظر گرفته شده است، زمان پایان آخرین فرایند آن محصول حتی الامكان نباید از این زمان تجاوز كند. زمانبندی تولید را می توان به صورت تعیین توالی زمانی و تخصیص سفارشات مشتریان به منابع موجود تولید (اعم از پرسنل، ماشین آلات، ابزار و غیره) به منظور انجام مجموعه ای از عملیات مربوطه تعریف كرد.

1-1-2- معیارهای كارایی زمانبندی

 معمولاً زمانبندی با توجه به اهدافی نظیر دستیابی به موعدهای تعهد شده، كمینه سازی زمان كار در جریان ساخت و موجودی كار در جریان ساخت، بیشینه سازی خروجی و بهره برداری بیشتر از مراكز كاری انجام می شود. قابل ذكر است كه ممكن است این اهداف با یكدیگر در تناقض باشند. لذا در مسائل زمانبندی ممكن است به لحاظ تكنیكی مشكلاتی رخ دهد.

1-1-3- اطلاعات مورد نیاز در زمانبندی

در عمل برنامه های زمانبندی با بهره گرفتن از الگوریتم ها و یا روش های قاعده مند ایجاد می شوند. الگوریتم های زمانبندی برنامه ها را باهدف بهینه سازی یک یا چند معیار مانند حداقل سازی انحراف از موعد تحویل، حداقل سازی هزینه دیر كرد و… تولید می كنند روش های قاعده مند سعی در یافتن یک برنامه زمانی شدنی در محیط عملیاتی تولید دارند.

اطلاعات برنامه زمانبندی، به اشكال مختلفی نمایش داده می شوند. نمودار گانت كه اولین بار توسط هنری گانت در اواخر قرن نوزدهم معرفی و برنامه زمانبندی مورد استفاده قرار گرفت، همچنان یكی از رایج ترین ابزارهای نمایش اطلاعات برنامه زمانبندی است.

بر این اساس مسائل زمانبندی را می توان به صورت زیر دسته بندی نمود.

• کارگاه تک ماشین[1] : فقط یک ماشین در دسترس بوده و هر کار فقط به یک عملیات نیاز دارد.
• کارگاه جریان کاری یا کارگاه جریان کاری مرتب[2] : تعداد g ماشین متوالی وجود دارد و هر کار می بایست روی هر ماشین با همان توالی (یک مسیر تولید) پردازش شود.
• کار کارگاهی: هر کار به چند عملیات نیاز دارد. جمعا به تعداد g ماشین متوالی وجود دارد و هر کار مسیر تولید خاص خود را دارد.
• کارگاه عمومی[3] : هر کار به چند عملیات نیاز دارد. جمعا به تعداد g ماشین وجود دارد، اما الگوی جریان معین نیست. به عبارت دیگر در انجام یک کار ممکن است از یک ماشین چندبار استفاده شود.
• ماشین های موازی[4]: هر کار تک عملیاتی بوده و در هر مرحله چندین ماشین برای انجام فرایند در دسترس است. در این حالت ماشین ها می توانند یکسان (I)، یکنواخت (U)، و یا نا مرتبط ® باشند.
• کارگاه جریان کاری مختلط: این حالت تعمیم یافته حالت محیط کارگاه جریان کاری و ماشین های موازی است. در اینجا g کارگاه متوالی وجود دارد که در مرحله t آن به تعداد m_t ماشین بطور موازی کار می کنند. در هر کارگاه، یک کار حداکثر روی یک ماشین می تواند انجام شود.

• خرید اینترنتی فایل متن کامل :

   

   

•  

• کار کارگاهی با ماشین های دوتایی[5] (کارگاهی منعطف): این حالت تعمیم یافته محیط کار کارگاهی و ماشین های موازی است. در اینجا g کارگاه وجود دارد که m_tماشین موازی در کارگاه t کار می کنند. در هر کارگاه، یک کار حداکثر روی یک ماشین می تواند پردازش شود.
• کارگاه جریان کاری مونتاژ دو مرحلهای: این محیط، حالت خاصی از کارگاه جریان کاری مختلط میباشد که در آن است و تعداد ماشینها در مرحلۀ اول برابرm و در مرحلۀ دوم (مرحلۀ مونتاژ) برابر یک میباشد.

شکل 1-1. دسته بندی مسائل زمانبندی بر اساس مسیر تولید]1[

در شکل(1-1) رابطه بین محیط های مختلف نشان داده شده است. در این نمودار هر کمان ازP1 به P2 ،بدین معنی است که P2 حالت خاصی از P1 است و یا به عبارت دیگر P1 شکل تعمیم یافته P2 است

* رویدادهای زمان واقعی مرتبط با منابع

این رویدادها در ارتباط با منابع سیستم از جمله خرابی ماشین، تعمیرات و نگهداری، بیماری اپراتور، تاخیر در ورود یا كمبود مواد، خرابی ابزار، محدودیت در بارگذاری ماشین، خرابی مواد و غیره هستند.

* رویدادهای زمان واقعی مرتبط با كار

این رویدادها در ارتباط با كارهای ورودی به سیستم از جمله تغییر در موعد تحویل، تغییر در زمان پردازش، تغییر در اولویت كار، زمان ورود تصادفی غیر صفر و غیره می باشند.

1-2- تعریف برخی از مفاهیم اولیه

زمان پردازش هر عملیات[6] (P^t_ij)

زمان انجام عملیات برای كار i روی ماشین j در مرحله t را نشان می دهد در حالتی كه زمان پردازش عملیات مستقل از ماشین های موجود در یک مرحله باشد و یا عملیات فقط به روی یک ماشین انجام شود، نماد j حذف می شود.

زمان دسترسی به كار[7] (r_i)

زمانی است كه یک كار وارد كارگاه شده و آماده دریافت سرویس های لازم از ماشین های تولیدی است.این زمان زودترین زمانی است كه می توان عملیات پردازش را به روی یک كار آغاز نمود.

موعد تحویل (d_i)

زمانی است كه تولید كننده متعهد به تحویل كار به مشتری نهایی است تحویل كار به مشتری پس از موعد تحویل امكان پذیر است ولی تولید كننده بایستی جریمه ای را بابت دیر كرد بپردازد.

زمان تكمیل كار (C_i)

زمانی است كه آخرین پردازش مورد نیاز برای تكمیل كار i به اتمام می رسد. پس از این مرحله، محصول نهایی آماده ی تحویل به مشتری است.

مدت جریان ساخت (F_i)

مدت زمانی است كه كار i در سیستم قرار دارد. مدت جریان ساخت كار i از رابطه   F_i=C- r_i i به دست می آید.

تاخیر (L_i)

فاصله زمانی بین تكمیل یک كار و موعد تحویل آن را تاخیر می نامند. در صورتی كه زمان تكمیل كاری قبل از موعد تحویل آن باشد. مقدار تاخیر آن كار، منفی و در صورتی كه كاری بعد از موعد تحویل آن تكمیل شود، تاخیر آن كار، مثبت خواهد بود. تاخیر كار i از رابطه L_i = C_i – d_i محاسبه می شود كه در این رابطه C_i زمان تكمیل كار i و d_i مدت زمان تحویل كار i می باشد.

دیر كرد (T_i)

دیر كرد كار i از رابطه T_i = max { 0 , C_i –d_i } به دست می آید به این ترتیب كه اگر كار i بعد از موعد تحویل آن تحویل شود، دیر كرد، تاخیر كار یا همان L_i می باشد و در غیر این صورت دیركرد را صفر در نظر می گیرند.

زودكرد (E_i)

زودكرد كار i از رابطه E_i= max { 0 , d_i– C_i } به دست می آید. به این ترتیب كه اگر كار i قبل از موعد تحویل آن تحویل شود، زود كرد، برابر با مقدار d_i– C_i در غیر اینصورت زودكرد را صفر در نظر می گیرند.

1-3- نگهداری و تعمیرات